Beschrijving: De ergste vrouw in Parijs?: Geregisseerd door Monta Bell. Met Benita Hume, Adolphe Menjou, Harvey Stephens en Helen Chandler. De mooie Engelse Peggy Vane wordt het beu om te worden geroddeld in Parijs, waar schandalen haar 'de slechtste vrouw van Parijs' hebben genoemd vanwege haar talrijke vrijers. Haar constante metgezel is de rijke en afgematte Adolphe Ballou, die bekend staat als 'de best geklede man van Parijs'. De twee verfijnde mensen worden hun dagelijkse routine beu en gaan ervan uit dat ze zich vervelen. Ze komen overeen om uit elkaar te gaan, en nadat Adolphe haar heeft beloofd dat hij haar altijd zal bijstaan ​​als ze hem nodig heeft, gaat Peggy met haar dienstmeisje Jeanine naar Amerika. In Bridgetown, Kansas, is de trein waarin Peggy en Jeanine zitten betrokken bij een wrak, en geïnspireerd door de moed van John Strong terwijl hij vastzittende passagiers redt, redt Peggy een baby en raakt daarbij gewond. Terwijl de inwoners van Bridgetown haar heldenmoed toejuichen, herstelt Peggy in het huis van John en zijn moeder, het soort eenvoudige mensen die Peggy ooit bewonderde, maar nu als grappig beschouwt. Naarmate de dagen verstrijken, verliest Peggy haar vernisje van oververfijning en krijgt ze steeds meer respect voor mevrouw Strong en John, de directeur van een jongensschool. Hoewel John er blind voor is, merkt Peggy dat zijn trouwe secretaresse, Mary Dunbar, verliefd op hem is. John is echter onder de indruk van Peggy's glamour, en zijn lieve attenties beginnen haar weerstand te verminderen. Ze moedigt hem aan om de baan van president van de staatsuniversiteit te aanvaarden, die hij had willen afwijzen ondanks Mary's aandringen dat hij de baan aankon. In de overtuiging dat een verhuizing naar een grotere stad Peggy ertoe zal aanzetten bij hem te blijven, aanvaardt hij de positie en droomt hij ervan met haar te trouwen. Peggy heeft soortgelijke dromen, maar realiseert zich al snel dat haar reputatie Johns carrière zal ruïneren. De avond nadat Peggy heeft besloten te vertrekken, laat Jeanine haar een Parijse krantenartikel zien over Adolphe, die zijn fortuin heeft verloren en nu klerk is in het bedrijf dat hij ooit bezat. Als John haar ten huwelijk vraagt, vertelt Peggy hem dat ze dat niet kan omdat ze moet terugkeren naar de man die haar alles heeft gegeven. John wordt verpletterd door Peggy's voorwendsel van kilheid en gaat naar de school, waar hij Mary vertelt dat hij de universiteitsbaan niet zal aannemen. Mary geeft alleen om het welzijn van John en smeekt Peggy om hem te helpen, en Peggy, onder de indruk van de diepte van Mary's liefde, gaat naar John toe. Ze bekent dat ze van hem houdt en vraagt ​​hem om van hun afscheid iets geweldigs te maken. De volgende ochtend vertelt mevrouw Strong aan Mary dat ze zich zorgen maakt over John, want hij is de avond ervoor niet thuisgekomen, en over Peggy, die pas heel laat terugkwam. De burgemeester arriveert om Peggy te bedanken voor het redden van het kind, waarna Peggy bitterzoet afscheid neemt van mevrouw Strong en Mary en terugkeert naar Parijs. Daar vindt ze Adolphe en geeft hem haar juwelen om zijn schulden af ​​te betalen. Het stel beseft dat ze bij elkaar horen, is getrouwd en leert de roddels te negeren die volhouden dat Peggy alleen naar Adolphe is teruggekeerd om hem te helpen zijn herwonnen fortuin te besteden..